De diagnose wordt gesteld door een reumatoloog en zal meestal voortkomen op basis van drie observaties:
Klinische Evaluatie
-
Symptomen: De reumatoloog vraagt naar symptomen zoals chronische lage rugpijn en stijfheid, die meestal ‘s nachts of in de ochtend verergeren en verbeteren bij beweging. Dit is een belangrijk klinisch criterium voor de diagnose1.
-
Lichamelijk Onderzoek: De arts voert een lichamelijk onderzoek uit om de beweeglijkheid van de wervelkolom en thorax te beoordelen. Beperkingen in deze bewegingen kunnen wijzen op AS2.
Beeldvorming
-
Röntgenfoto’s: Röntgenonderzoek kan tekenen van bilaterale sacroiliitis (ontsteking van de sacroiliacale gewrichten) aantonen, wat een cruciaal radiologisch teken is voor AS3.
-
MRI: Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is nuttig voor het vroegtijdig opsporen van ontstekingen in de gewrichten, zelfs voordat er structurele schade zichtbaar is op röntgenfoto’s. MRI kan ook actieve ontstekingen en veranderingen in het botweefsel zichtbaar maken4.
Laboratoriumtests
- Bloedonderzoek: Tests kunnen worden uitgevoerd om de aanwezigheid van het HLA-B27-antigeen te bepalen, wat bij ongeveer 90% van de patiënten met AS voorkomt. Dit kan de diagnose ondersteunen, maar is niet definitief op zichzelf5.